diyelim ki hoşgeldin

peki, 
diyelim ki hoş geldin.. 
ömürlük mü kalacaksın, günlük mü
yoksa sadece 
kapıdan bi' bakıp gidecek misin 
ya da 
beni de alıp götürecek misin 
gideceğin yere.. 


aslında hiç uğramasan da olurdu hani.. 
aklıma, kalbime, yüreğime 
hiç girmemiş de olurdun, 
güzel de olurdu.. 


sade ve sadece 
tek başıma alır başımı giderdim uzaklara; 
sensiz, sessiz, zevksizce..


sensiz yaşayabilirdim herhalde, 
en azından öyle sanmıştım.. 
ufakta olsa ihtimali 
belki gelirsin diye hayaller kurmuştum.. 


ama aslında ben sadece 
hayal kurmamış, 
o hayaller içinde 
kurduğum dünyada boğulmuşum..

evet sadece sevdim

duydum ki gecenin bir yarısı
önce bir yangın çıkmış
sonra cinayet işlenmiş
bizim sokakta..
polisler, ambulans, itfaiye
herkes orada anlayacağın

mahalle sakinleri ile görüşüyor memurlar
acaba gören ya da duyan,
bir şeyleri, var mı diye..

daha sokağa girmeden anlıyorum,
bir şeyler olmuş burada
en iyisi uzaklaşmak oradan
hiç bir şeyi görmemiş,
yaşamamış, hissetmemiş gibi..

ama dayanamıyorum dönüyorum
kaçtığım yere, anlatıyorum bir bir..

neden yaptım, niye yaptım diye
alıyorlar götürüyorlar beni merkeze
çok geçmeden çıkıyorum mahkemeye
sıralıyorum sebeplerimi teker teker..

ve başlıyorum;

onu gördüm,
sadece sevdim,
ama söyleyemedim,
suçluyum hakim bey
evet sadece sevdim..

onu unutabilmek için de
hayallerimi yaktım,
duygularımı öldürdüm,
düşüncelerimi susturdum..

sadece sevdim,
evet sadece sevdim
şimdi cezam neyse çekerim..